Category: కవితలు

చూస్తూ ఉండిపోతానలాఆకాశంలోకి – నక్షత్రపు కళ్ళతో ప్రయాణిస్తున్న రాత్రినిపూలకుండీలో ఒంటరిగా దిక్కులు చూస్తున్న పువ్వుని కూడా – ఆలోచనకుకాస్తంతా గాలినిఉగ్గుపాలుగా పట్టించి,…

సముద్రం దగ్గరనా వేషాలేం చెప్పమంటారుసముద్రం నాకు అమ్మలా కనిపించినప్పుడునేను నత్తలా పాకుతూ దగ్గర చేరతానుఏనాటి మనుషుల గుంపులోచిటికెడు దేహంగా మారిపోయినా రాతి…

ఇది యుధ్ధ క్షేత్రమే కావొచ్చుఇది ఖడ్గమే కావొచ్చు కార్చిచ్చును కూడా చల్లబరిచే ప్రేమనిగుండెల్లో మోసేవాడు సైనికుడైతే!? యుధ్ధరంగం ఓ పూలతోటఖడ్గం కవనం…

ఇది పోయే కాలం కదా…ఇది పోగొట్టుకునేకాలం కదా… అయిన వాళ్ళనూ…అంటుగట్టుకున్నోళ్ళనూ… జ్ఞాపకాల సీసాలోకిమనసు గాయాలు మాన్పేఅమ్మఒడి స్పర్శగాతర్జుమా చేసుకునిఔషధంలా ఒంపుకునిబిరడా బిగించుకునిబరిగీసుకు…

-పర్వీన్ ఫజ్వాక్(Daughters of Afghanistan నుండి) (అనువాదం – ఉదయమిత్ర) వొద్దు…ఎడతెగని నాకన్నీటిపైనీ సానుభూతి వచనాలొద్దు నా కన్నీరంటే నాకే కోపం……

నిన్నో అటుమొన్నోఫోన్ లో మాట్లాడుతూఉన్నట్టుండి నన్ను మ్యూట్ చేసింది ఎవరితోనో మీటింగులో మేజిక్ చేస్తూముసిముసి నవ్వులమువ్వలవుతోంది కీబోర్డు మీద మునివేళ్ళతోఎన్నో విధాలుగాప్రపంచాన్ని…

మురికి వాడల్లోపూరి గుడిసెల్లోఎన్ని దేహాలు చిదృపల్ చిదృపలైనాయోఆహాకారాల నడుమఎన్ని ప్రాణాలు గతించాయోఇంకెన్ని గాలిలో కలిసి పోయాయోకనీసం గమనింపయినా లేకుండా దయలేని చంద్రుడువెన్నెల…

ఇవ్వాళచందమామ మాయేతుంపరగా కురుస్తున్న వెన్నెలచితులపై గెంతుతూ,మలమల మాడిన శవాలవేడి వేడి బూడిదను ఎగజల్లుతున్నట్లేపచ్చటి పంటలకు వాగ్దానమిచ్చేనదీమతల్లి వొడిలోకిదిక్కు నోచని మృతదేహాల్ని విసిరేస్తే,పదహారు…

ఆ‌ జలపాతంలోంచిఎన్నెన్ని చెట్లు వీస్తున్నాయోఆ రాగాలన్నీ అతడే! ఆ జలపాతం హోరులోంచిఎన్నెన్ని పక్షులు ఎగుర్తున్నాయోఆ పాటలన్నీ అతడే! పచ్చదనమైఈ నేల విస్తరించాడునడిచే…

ఆకాశ పరుపు మీదఆదమరిసి నిద్రపోతున్న సూరీడుపట్టపగలుపైన పట్టపు రాణిలాసందమామ స్వైర విహారంచీకటికి వెలుగుకి తేడాతెలియకకొట్టుమిట్టాడుతున్న సూర్య చంద్రుల్లా నగరంనగరాన్ని చూసి నవ్వాపుకోలేని…

వెలుతురు సోకని దండకారణ్యంలోనిప్పురవ్వలు రాజుకుంటున్నాయిపచ్చటి ఆకుల గొడుగు కిందసనసన్నటి వెలుతురు ముక్కలు పరుచుకుంటున్నాయిరక్తం రుచి మరిగిన పులితోటి జంతువుల పాదముద్రలనుజన్యు పరీక్ష…

ఏమప్పాఎవరో విదేశీయుడు ప్రాణం పోసిఊరేగిస్తేగానీనిన్ను గుర్తించలేకపోయాం మా గడప ముందు నిత్యంపచ్చతోరణమై వేలాడినవాడివినా రూపు చూడండినాలోని కళాత్మక ప్రాణం చూడండీఅని నువ్వెంత…

పాలస్తీనా మహాకవి దర్వీష్ కవితలు రెండు నేనక్కడి నుండి వచ్చాను నేనక్కడి నుండి వచ్చానునాక్కొన్ని జ్ఞాపకాలున్నాయి అందరి మనుషుల్లాగే పుట్టిన నాకుఒక…

నా తపనలన్నింటినీ పోతపోస్తే నిలబడే హృదయమొక్కటేనా,నన్ను మనిషిగా నిలబెట్టే ప్రాణం కూడానా? ఏది నీది కాదు? అగ్నిలా జ్వలిస్తున్న నాదన్న ప్రతి…

అడవిని దోసిట్లో పట్టుకునిఅతని రాక కోసం వాళ్లు ఎదురుచూస్తూనే ఉన్నారులోలోపల చెకుముకి రాళ్ళతోఅగ్గి రాజేసుకుంటూనే ఉన్నారు తొణకని ప్రేమతో సొరకాయ బుర్ర…

నిరుద్యోగంలోకూరుకుపోతున్నకెరీరిజంలోకొట్టుకుపోతున్నపాలక ప్రలోభాల్లోమునిగిపోతున్నచూడ్డానికే తప్పచేతగాని శరీరాలతోమురిసిపోతున్నమా తరానికి… ఏదో ఒక రోజుమాట ముచ్చటలోనోపరీక్షా పత్రంలోనోఎక్కడో ఓ చోటస్టాన్ స్వామి ఎవరనిప్రశ్న వస్తుంది…. సమాధానం…

ఆ పిల్ల అందాన్నిచూసి భయపడ్డాను తోటలో ఉంటే తూనీగ కోటలో ఉంటే యువరాణీ వాచ్ మేన్ సింహాద్రి కూతురై మా అపార్ట్…

అతను ఆదివాసీ అడవుల్లోనడిచిన విప్లవ క్రీస్తుప్రభువుని నమ్మినట్టేప్రజలని ప్రేమించాడుప్రజల హక్కులేదేవుని వాక్కులే అని !కొందరికి ప్రేమంటే భయంఈ ప్రేమికుడుమరఫిరంగి కన్నా డేంజర్…

ఫాదర్, నా తండ్రీ!మీరు ఎప్పుడు జీవితంలోకి విచ్చుకున్నారుఎంత అద్భుతంగాఎంత ఆశ్చర్యంగా విస్తరించారు కలకూజితాల సుస్వరాల స్వాగతాలుముసినవ్వులూ పరుచుకున్నఇగురాకు పచ్చల వనాలలోకితొలి అడుగులతో…

ఇదేదో చావు ఋతువులా వుంది!సామూహిక మరణ శాసనమేదోఅమలవుతున్నట్లే వున్నది సముద్రాల మీద జలాల్నిభూమ్మీద మట్టినికత్తులతోనో ఫిరంగులతోనోచీలుస్తూ ఏర్పడ్డ దేశాలు –వర్గంగానో వర్ణంగానో…

ప్రవాసంసలీం జబ్రాన్ సూర్యుడు సరిహద్దుల్లో ప్రయాణిస్తుంటాడుతుపాకులు మౌనం పాటిస్తాయిఆకాశవిహంగం తుల్కరేం లో ప్రభాత గీతాల్ని పాడుతూకిబ్బుట్జ్ లో పక్షుల్ని కలవడానికి ఎగిరిపోతుంది…

రుతువుల గుండెల్లోని ఇంద్రధనువుల్నిచేజేతులా ఖననం చేసుకోవాలనిభూమి ఏ వరాన్నీ కోరుకోలేదుస్వప్న ప్రవాహమ్మీద లంగరెత్తిన తెరచాపల్నిసుడిలోకి లాక్కుపోతున్న నదీ లేదు ముందే చెబుతున్నానుదయచేసి…

మనమెప్పుడూనిశ్శబ్దంగానేమాట్లాడుకుందాం మౌనాన్నిరెండు పెదవులతో బంధించికంటినిండా మాటలు నింపుకునిచూపులతోనిశ్శబ్దాన్ని పంచుకుందాం ఇప్పుడుమౌనమొక్కటే మాట్లాడగలదు మౌనం పంచేనిశ్శబ్దం ఒక్కటేఅర్థవంతమైన సంభాషణ కాగలదు యే ఊపిరిపలకని…

సొంతలాభం కొంతమానిపొరుగువారికి తోడ్పడవోయ్గీసుకున్న దేశభక్తి గీతదాటిఅడుగు ముందుకేసిసొంతలాభం అసలే వద్దుప్రజల కొరకే తన ప్రాణమంటుమానవత్వం శిఖరమెక్కినమనిషి చంపబడ్డాడుమానవత్వం చంపబడుతోందిమాట్లాడుకుందాం రండి అన్నం…

అలాగే చూస్తూ ఉండిపోతేపొగిలి పొగిలి ఏడుపే వస్తుందిరెండు వేరుపడ్డ ముఖాల బేల చూపుఊదు పొగలా దేహాంతరాళలో చొరబడుతుందిమాట కూడా నీళ్ల వరదలో…

ఈ గడ్డ మీద తెగిపడిన శిరస్సులు ఏ నెత్తుటి పూలై పుష్పించాయో మాతృభాషలో ఏ మనుషుల మంచిని ఘోషించాయో ఈనాడు తెలుగు…

రక్తపు మరకలంటిన చెట్ల ఆకుల్నికన్నీటితో శుభ్రంగా కడుక్కోవాలియుద్ధంతో గాయపడిన నేలను ఓదార్చికొత్త విత్తనాలు చల్లుకోవాలి ఆరిన బూడిద కుప్పల్ని తేటగా ఊడ్చేసిసరికొత్త…

పారుతున్న కాలం నదిలోపాదాలు పెట్టి కూర్చున్నప్పుడుగడచిన క్షణాలు చేపపిల్లల్లాఅల్లుకుంటాయి చుట్టూ ఒక్కొక్క చేప పిల్ల ఒక్కో జ్ఞాపకం గతయేడాది ఒంటరితనాన్నినీటమునిగిన మన…

గంగా నది కడుపునతొలి శవం పడ్డాక గానీతెలియలేదుభ్రమల పునాదుల మీదదేశాన్ని కట్టుకున్నామని దేశాన్ని చెదలు తినేస్తున్నాయిఇప్పుడుగట్టి గుండెలే మిగులుతాయి నువ్వొక్కడివీ వెళ్ళిపోతేదేశమేమీ…

ఇవ్వాల్టి మనిషంటే?అట్టి ముచ్చట గాదుఅతన్ది అల్లాటప్పా పని అస్సలు లేదుబొడ్లె వరాలు మోరీలు ముల్లెకట్టుకొనిరామసక్కని పుట్క పుట్టిండాయేసుద్దపూసల సుద్దులోడుగ్యారడీ విద్దెల గమ్మతోడుపాణసరంగ…

నువ్వక్కడశిథిలాల కొమ్మలకు పూసినజ్ఞాపకాలపూలనుఏరుకోవడానికే వెళ్ళుంటావువెళ్ళీవెళ్ళంగానేఆ నేల కింద దొరికినఅమ్మ కన్నీటి ముత్యాలనుజేబులో వేసుకునినాన్న నులివెచ్చని స్పర్శనుఊహలలో కౌగిలించుకుని ఉంటావుబ్రతుకు సముద్రంలోనికెరటాలదెబ్బకుబీటలు వారినఒంటరి…

అనగనగాఒకవూరు… లంకంత ఇళ్లువిశాల అరుగులు మూసినా తెరిసినాఅటుమూడుఇటు మూడుఇళ్ళకైనాసప్పిడినవచ్చే దర్వాజా.. ఆ జోడురెక్కలువజనులోవొంద కేజీలైనాఅల్కాగుండేవి.. ఆపక్క ఈపక్కనడుమెత్తు మించిఎత్తైన కట్టలునడుమ రాకపోకల…