Category: కవితలు

కవిత్వంసీతాకోకలు కట్టుకునిమల్లెపూలు పెట్టుకునివెన్నెల్లో తిరగడంఅస్సలేం బాగలేదు పెద్దగా కనబడనిసీతాకోకచిలుకలు కవిత లోకిఎలా చొరబడుతున్నాయో తెలియడం లేదుతప్పిపోయిన పిల్లల్నెవరూఆచూకీ కోసం అడగడం లేదు…

ఆకాశంలో సగానికి బహిర్భూములు రాసిచ్చిన దేశంలో ప్రకృతి పిలుపులు ఇక్కడి అమ్మలకు మృత్యు తలుపులు శునకాలు సూకరాలతో పంచుకునే క్షేత్రపాలికలు మసక…

దుక్కి దున్నినప్పుడల్లా కాసులకు బదులు పెంకాసులు మూట గట్టుకొన్న బాడిసెతో మొద్దు చెక్కి నప్పుడల్లాబతుక్కో రూపమొస్తదనుకుంటే చెక్కపొట్టు పొగల ఊపిరాడకపాయె సారె…

నిన్నిలా గాయాలతో వదిలి వెళ్లాలని ఉంది నీ గాయానికి నువ్వే కట్టు కట్టుకుంటూ నీ నొప్పిని నువ్వే ఓదార్చుకొంటూ నువ్వూ ……

ఆకాశానికి నిప్పంటుకుంది నక్షత్రాలు పక్షులై ఎటో ఎగిరిపోయాయి ఇక సమయం లేదు పద మిగిలిన ఆ ఒక్క చందమామ ఉరితాటికి వేలాడక…

గోవిందా! అని భుజానికెత్తుకున్న గంగావుసచ్చినా బతికినా గోసపోసుకొనే మాతాఏత్మల బతుకుల్ని ఎంబడిస్తున్న దేశభక్తి దూతఏం చెర! ఏం నస!ఏడికాడికి కోసుకోని పెయ్యికి…

క‌న్నీటితో క‌ల‌ల‌ను క‌డ‌గాల‌నుకుంటా-మ‌స‌క‌బారిన వ‌ర్త‌మానం వెక్కిరిస్తుంది. గొంతెండిన వాళ్లు పాపం-గోమూత్రానికి బ‌దులు గుక్కెడు నీళ్ల‌డుగుతారు.నెత్తురు బ‌దులు ఒంట్లో బ‌త్తాయిర‌సం పారే వాళ్ల‌కురోషం…

రోజూ చూస్తుంటే గమనించవు గాని పిల్లలు పెరుగుతుంటారు రోజూ కొంచెం, కొంచెంగా ఎదుగుతువుంటారు గాలికి సొగసుగా ఊగే ఆకుల్లాగా, పువ్వుల్లాగా కొంచెం…

బతుకు ఒక గొప్ప యుద్ధక్షేత్రమైనపుడుకాలంతో నిత్యం పోరాటం చెయ్యకతప్పదుజీవితం నిత్యపోరాటాల అనంతసాగరం బతుకు ఒక కల్లోల కడలిని తలపించినపుడుకష్టసుఖాల తీరాన్ని నిత్యం…

చూపు తెగినపోయిన చోటచీకటి రూపు కడుతున్న చోటచిన్నబోయిన ఆకాశానికిచిరునవ్వును అరువిచ్చిన వాళ్లుఎవరు? దిగులు గుండెల్లోఆశల దీపాలు నాటిశత కోటి తారల్ని వెలిగించిన…

1 మోదుగు డొప్పలో వెన్నెలను జుర్రుకున్న ఓ నేల సలుపుతున్న సనుబాల తీపిని మోస్తుంది నెత్తుటితో తడిసిన తంగేడు పూల వనంలో…

నిజంగా నేను కొంచెం అన్నమే వండుకుందామనుకున్నాను, పిడికెడెంత హృదయాన్ని రాజేసుకుని – *** లాఠీలతో వాళ్ళు, రాజ్యంతో వాళ్ళు, రాముడితో వాళ్ళు.…

భూమి పొరలతో స్నేహం చేసిమట్టిని అన్నం ముద్దలు చేసిఅందరి నోటికి అందించిపచ్చని పంటగ నిలబడలేకమృత్యు ఆకలిని తీర్చిన అమరుడాఓ పామరుడా జెండాలు…

చుట్టూ అన్నీ ఉన్నాయిఎత్తైన గుండెగోడలుకఠినమైన కిటికీ కళ్ళునా నిస్సహాయతను వినిపించుకోనిఇనుప చెవులతలుపులు… నాచుట్టూ అన్నీ ఉన్నాయి…పగలంతా మిడిమేలపు ఎండారాత్రంతా ఉక్కపోత చీకటివయసుడుగిపోయినా బిడ్డను…

ప్రతి రాత్రిఉదయాన్ని ఉదయిస్తే! ఆరోజు… కొండచిలువను మింగి కొన్నిశవాల్నిపుక్కిలించిన కాళరాత్రి * అక్కడి హాహాకారాలకి కొండలు సైతం కరిగి కాలువలైన కన్నీళ్ళు…

చాలా మాట్లాడుకున్నాం మేమిద్దరమూచాలా రోజులకి ఆ సాయంత్రాన యుద్ధం గురించీ ఇంకా జైలు గురించీ జైలులో ఉండే సెంట్రీల అయోమయ ప్రవర్తన…

బంధనలో బతుకలేకపిడికిలి వేసిన దెబ్బకుతగిలించిన తాళాలకు పగుళ్ళుపఠేలుమని పగిలిపోతున్న కటకటాలుకళ్ళొత్తుకునే కాలం తీరికళ్ల వెంట నెత్తుర్లు కారినప్పుడుకసిగా ముడిబడ్డది ఫాలంపిడి కత్తులకై…

కొందరు మనుషులు ఈ దేశం నుండి వెళ్లాలనుకుంటున్నారువెళ్తూ వెళ్తూ నెత్తురూ చెమటా కలిసినవాళ్ళ మట్టిని తమతో తీసుకువెళ్తామనుకుంటున్నారు ఏళ్ల కింద ఇద్దరు…

బిత్తరపోయిన పార్లమెంట్ పిచ్చి చూపులు చూస్తోంది రాజ్యాంగం నిరాశగా ఒక నవ్వు నవ్వింది అంబేడ్కర్ చెప్పిన దెయ్యాలే మొన్న పార్లమెంట్‌లో ప్రమాణ…

నన్ను పాలించే వాడికి నా జీవితం తెలిసిన రోజు పిల్లలందరూ ఒకే బడిలో చదివిన రోజు నా తిండి మీద వేరే…

మనం చూస్తుండగానే ఒక స్వేచ్ఛాగీతం బందీ అయిపోయింది ఎందుకో నేరమనిపిస్తున్నది ఒకింత ద్రోహమనిపిస్తున్నది మనసు కలచినట్లవుతున్నది మనమింత దుర్భలులమైపోయామా అనిపిస్తున్నది ఇక్కడ…

చిన్నప్పుడు ఒక కలర్ పెన్సిల్స్ డబ్బా చేతికి చిక్కినప్పటి సంతోషం గుర్తుందా?పొద్దున్నే నిదుర లేచితెల్ల కాగితాలపై గీయవలసిన బొమ్మలు రాత్రి నిదురలో…

సాహస్, నీ ఉత్తరం నన్ను నీ అద్భుత లోకంలోకి తీసుకువెళ్లింది నీ కథలోని భూతగృహం నా వంటి స్వాప్నికులకు చిరపరిచితమే నీ…

మెట్టు మెట్లు నిచ్చెనలెక్కీ ఎక్కీ మీదికి చేరుకునే యాల్ల‌కు పాములు అమాంతం పైకి సాగి గుహలా నోరు తెరిచి మింగేస్తయి కూడదీసుకున్న…

మైదానమోసముద్ర తీరమో…దట్టమైన అరణ్యమోచీకటి గుహలాంటి ప్రాంతమో ఎక్కడైనా… ప్రాణం స్వేచ్ఛగా కదలాలనుకుంటుందిప్రాణం కొంత వెచ్చదనం కోరుకుంటుందిప్రాణమున్నజీవమేదైనా…చలినుంచో ఎండనుంచో వాననుంచోకాస్త రక్షణ కోరుకుంటుంది…కనీస…

అతడు…మట్టిని మనిషిని స్వేచ్ఛ‌ను గాఢంగా ప్రేమించినవాడు… యుద్ధాన్ని తన భుజం మీద మోస్తూ మండే డప్పులా మూల మూలలో “ప్రతి”ధ్వనించిన వాడు..…

పిల్లల్ని ప్రేమించడం మరిచిపోయిండ్రు తల్లిదండ్రులు, ప్రభుత్వం చందమామ పాటనుంచే రంగం సిద్ధం చందమామ రావే ర్యాంకులు తేవే ఎంట్రన్సులు రాయవే ఫారిన్కు…

1. అది బువ్వకుండ ఆకాశంలోని శూన్యాన్ని ముక్కలు ముక్కలుగా కత్తిరించి సుట్టువార మట్టిగోడలు కట్టి సృష్టించిన గుండెకాయ ఆహార తయారీకి ఆయువు…

ఓ నా ప్రియమైన మాతృదేశమా తల్లివి తండ్రివి దైవానివి నీవేనమ్మా దుండగులతో పక్కమీద కులుతున్న శీలం నీది అంతర్జాతీయ విపణిలో అంగాంగం…

రోజూలాగే అతడు కళ్లల్లో వత్తులేసుకొని పిడికెడు మెతుకుల కోసం ఊరపిచ్చుకై తిరిగి ఉంటాడు ముక్కుపచ్చలారని పిల్లల కడుపాకలి తీర్చడానికి నిండు ప్రాణాన్ని…

ఇక్కడ దోమలు అయినంతగాతోబుట్టువుల పిల్లలు కూడ రక్తబంధువులు కారుకనుక నీకోసం నిరీక్షించడం జైల్లోనాలుగునెలల క్రితమే మానేసానుఎవరి వెంటనయినా జైలు బయటఎంత వేళ్లాడూ,…

నువ్వెక్కడో ఒక చోట క్షేమంగా ఉంటావనే నమ్మకం గుండె లయగా ఆమె నడుస్తూనే ఉంది నీ అదృశ్యం తర్వాత ఆమె కూలిపోలేదుధగధగలాడే కాగడా…