Category: కవితలు

నిజానికి అతడి ముఖంతన భుజానికి వేలాడే సంచీలో వుండేదిరెట్టించి అడిగితేచిన్న నవ్వొకటి బదులు దొరికేదిసంచీలోపలి ముఖంతోనైతేఎప్పుడూ ఎవరూ చూసింది లేదు మెండెం…

నెత్తురోడుతున్నపసిబిడ్డలఎడతెరపి లేనిఆర్తనాదాల హోరులో.. చిమ్మ చీకట్లు కమ్మినఆకాశ గాయాలగర్జనల గురుతువై.. గాజావో గాజానా గాజానువు లేచి నిలుస్తావు… చిగురు తొడిగేకలల కడలిఅలల…

గాయాలుఎప్పుడూ నెత్తుటి రంగులోనే చిమ్మబడతాయికానిఒకే దేహంలోని ఒకే హృదయంలోనివే అయినావాటి ధ్వనులు వేర్వేరు, భాషలు వేర్వేరు,వ్యక్తీకరణ వ్యాకరణాలు వేరువేరు గాయాలుఅమూర్తమైనవి కావుపిల్లల…

నా దారెంట మోదుగు పూలు రాలుతుంటేఎరుపు రంగు హృదయం లో నింపుకుంటుంది నా దారెంట ఇప్పపూల కస్తూరి వాసనకొత్త దనం నన్నావహిస్తుంది…

జాము రాత్రైనా కంటి మీద కునుకు వాలదురూపాలు రూపాలుగా కంటి పాపలపైనవిస్తరించిన అల్ల కల్లోల అరణ్యాలుచెవుల్లో రొదపెడుతున్నపోలీసు బలగాల పదఘట్టనలుసాగుతున్న మారణహోమంలోఆవిర్లవుతున్న…

ఒకరి బాధ మన బాధ కాకపోవడంచాలా బాధాకరమైన విషయంఒకరి సమస్య మనకొక సమస్య కాకపోవడంచాలా సమస్యాత్మకమైన సమస్యమనిషి గురించి మనిషి కాకుండా…

వ్యవసాయం చేసిపశుపక్ష్యాదులకు తిండి పెట్టిన చేతులవి ఎండిన తమ పేగులను విరిచిదేశానికి తిండి పెట్టిన గుండెలవి అవిఈ భూమండలంపై కదిలే చెట్లువర్షించే…

భూమి ఎంత అందమైనదోఎన్నెన్ని పురిటి నొప్పులను మోసిందోచిత్రపటాలు కాదుఆదివాసీ జీవన విధానమే సాక్ష్యం భూమి కిందఖనిజాలు ఉన్నాయని చెప్పడానికిఛాయాచిత్రాలు కాదుపంటభూమిలో తల్లిఒడిలో…

అది కోర్టు పరిభాష కాదునాగా జాతి కాలం నుండినరాలను తెంచే హింసాత్మకమైన భాష బాధితుల నాలుక మీదత్రిశూలాలను గుచ్చినజంధ్యప్పోగుల భాష చెమట…

తెగనరికిన అమెజాన్ లోసీతాకోక రెక్కల చప్పుడుఇక వినపడకభీతిల్లిన కోకిల కీచు అరుపు గడ్డకట్టించే చలికాలం మధ్యలోఓ రెండు రోజులు వసంతాన్నిఎర చూపింది…

మిత్రమా!వాళ్లు ఎవరో పోసే తైలం కోసం ఎదురుచూస్తూతమ నీడను చూసి తామే భయపడుతూస్థల కాలాలకు బందీఅయ్యి వెలిగేదీపాలు కాదు తాము మాత్రమే…

తీయటి ఖీర్ తాగలేకఈ దేశం పండగరుచి మరచిపోయిందితోబుట్టువుల ముంజేతి గాజుల సవ్వడి లేకగాజా వీధులు మూగబోయాయిఒక సుందర మానవ స్వప్నసౌందర్యంకాలిబూడిదైపోయింది తరగతి…

వర్గ స్పృహనుదారిమళ్లించామనేసంబరంలోఆస్తిత్వవాదాలుతలమునకలై ఉన్నాయి.. ఎక్కువ తక్కువలతకరారుల్లోసకల జన సంవేదనలుఅలసి పోతున్నాయి.. ఎత్తుగడలుతలగడలుగారూపాంతరంచెందిశ్రామిక జనపోరాట పటిమకులాభ నష్టాలలాబీయింగులద్దడంలోరివిజనిస్టు ప్లీనరీలువాదులాడు కుంటున్నాయి.. కడలి అలలకుకౌగిళ్లను…

తూటాల మోతలేగుండె లయలాయేడ్రోనుల నాదములేశ్వాస లై పాయెనో  పచ్చని అడివంతానెత్తుటి మడుగుగపురుటి మంచమై సెగలు గక్కవట్టెనో ఒరిగిన బిడ్డలంతామళ్ళి జనమమెత్తివొడిల కెదిగి వస్తరోఎదలల్ల…

నిన్ను కలవక మునుపటి దీర్ఘ సుషుప్తి అనంతరంరజతంగా వెలిగే ఓ ఖండాంతర మంచు పర్వాతాగ్రానగడ్డ కట్టించే శీతల వాయువుల్ని పటాపంచలు చేసేఉష్ణ…

చరిత్ర వాకిలి ముందు పరుచుకున్ననా జీవిత తెరలను ఒక్కొక్కటి విప్పి చూసినప్పుడు అందులో మాసిపోని వేదనలే నవ్వుతూ కనబడ్డాయి క్షణాలను అరచేతుల్లోకి…

మహమ్మద్ దార్విష్ ఇది సాధ్యమేకనీసం కొన్నిసార్లుజైలు గది నుంచి ఒక గుర్రం మీద సవారీ చేస్తూపారిపోవడంప్రత్యేకించి ఇప్పుడు సాధ్యమే జైలు గోడలు…

పనిలో తప్పిపోయే కార్మికుడిని కదాఈ రోజులోకి ఎప్పుడుతప్పిపోయానోగుర్తు లేదు నిన్ను కలవాలన్నకోరిక దహిస్తుంటుందినిట్టనిలువునా ఎండకాలంలోఅంటుకునే అడవిలా- అయినా అరుగుతున్న కాళ్ళుతిరుగుతూనే ఉంటాయికోసుకుపోతున్న…

మూలం :  మోమిత ఆలం శాంటా.. వాళ్లను క్షమించు నీవు రాకముందేవాళ్ళు చచ్చిపోయారుఇక గంటలు కొట్టకువీలైతేనీ బ్యాగులో ఓ ప్రకటన వేసుకురాయుద్ధ…

రాళ్లను కరిగించే భక్తి మార్గంలోరంకుతనం రక్తి కడుతుందివిముక్తి మనసులు మంచులా కరుగుతూ విషమిస్తున్నాయిపునీతం కావలసిన మనసులుకుళ్ళు కంపు కుట్రలవు తున్నాయిగాండ్రిస్తున్న పులిలా…

వాళ్ళను మాట్లాడనీయండిఇన్ని తరాలుగానోరుకు పని చెప్పనివాళ్ళుఇప్పుడు నోరు తెరుస్తున్నారువాళ్ళను మాట్లాడనీయండిపూటకో మాట మాట్లాడిపొద్దుపుచ్చే మాటలువాళ్ళకు పునాది కాదుగాయాల నదులను ఈదినక్షతగాత్రుల వారసులు…

మూలం: మౌమితా ఆలం థ్యాంక్ గాడ్వాళ్లు నిన్ను ఫ్యాంటీలో చూసేశారు ఇక నిన్నూ, నీ అక్కాచెల్లెళ్ళనూబంధం విముక్తం చేయడానికిఆఫ్ఘనిస్తాన్ వలెనేఇరాన్ మీద…

ఉన్నట్లుండి పత్రికలో ఆదివారపు కవిత ఒకటి అదృశ్యమైపోయింది.సశేషంగా మిగిలిపోయింది.ఆదివారం ఆ కవిత చదవడం అలవాటైన పాఠకులు పేజీలన్నీ ఆత్రంగా తిప్పి ఆ…

శరణార్థులు శిబిరంలోబాంబు విస్ఫోటనమయ్యాకచీలలూడిన ఓ దర్వాజరోడ్డు వేపు నిస్సహాయంగా చూస్తోంది చుట్టూ చెత్త గుట్టలుఊపిరి తిత్తులలో స్థిరపడ్డ దుమ్ము ధూళితోదగ్గులు, మాయదారి…

ఆచరించని ఐక్యత రాగం నీకో రోగమయిందివిభజించొద్దనే వితండవాదం నీకు విష జ్వరమై పట్టుకుందికలిసి ఉందామనే కపటం ఎత్తేసుకొస్తుందితవుడు తడిసిందనీ ఏడుస్తుంటే తమలపాకు…

ఓ గాజా దుష్ట శిశువులారానిరంతరం మీరు నా కిటికీ కింద చేరితిక్క అరుపులు అరుస్తూనన్ను అల్లరిపెట్టేవాళ్ళుమీరు ప్రతి ఉదయాన్నీ ఒక సందడిగాగందరగోళంగా…

ఏడాది గడువలేదుపాలస్తీనా – అమెరికా కవి అబూ రషీద్తన మృతదేహాన్నిఆకాశంలో పాతరేయమని అడిగి పాదాల కింద నేల కోల్పోయిదశాబ్దాలుగా పోరాడుతున్న ప్రజలుఒక్కొక్కటే…

పాలకుల చేతిలోఅవిటిదైన సమాజానికిఅతడు చక్రాల కుర్చీనిచ్చి నిలిచాడు చీకటి గదుల్లో బంధించి హింసించినాఅతడు హక్కుల వెలుగు రేఖల్నినిరంతరం కలగన్నాడు అంగవైకల్యాన్నే కాదుచావును…

నువ్వు ఖైదులో ఉన్నప్పుడునీ పై వాలి నీ దేహాన్ని గడ్డకట్టించినమంచు సీతాకోకచిలుకలుఇప్పుడు అగ్గి రెక్కలు తొడుక్కున్నాయి ఆ అనంత చీకటి తెరలిప్పుడుతెల్లటి…

ఇంటి గోడలైతేనేం? కథలెన్నో చెబుతూనే ఉంటాయిఅవి వొట్టి గోడలేం కావుగోడలు మనుషుల్లాంటివే !రాత్రింబగళ్ళు గోడలుహృదయపు తలుపులు తెరిచికిటికీ కళ్ళు విప్పార్చినిన్ను ప్రేమగా…

ఇంక వాళ్ళు అతని ఛాతీని వెతికారుకానీ వాళ్ళకు అతని హృదయం మాత్రమే దొరికిందివాళ్ళపుడు అతని హృదయాన్ని వెతికారుఅందులో వాళ్ళకు ప్రజలు మాత్రమే…

అవతలి వైపుకాలం మారుతున్నదిగంటలు గడిచి పోతాయిమెల్లగా చీకటి ముసురుకుంటదిఆకాశం నల్లని దుస్తుల్ని విడిచేసిఉదయాన్ని తొడుక్కుంటది కానీరక్తమోడుతున్న ఈ నెలకుసంతాప సూచకంగామాకు నల్లని…