తల పైకెత్తి చూస్తే
నేనున్నాననే భరోసాతో
ఆకాశం కనిపిస్తుంది
ఎన్ని ఏళ్లనాటి ఎంత పురాతన ఆకాశం
ఆకాశం కింద నిల్చొని
ఆకాశాన్ని నమస్కరిస్తున్నాను
***
కొందరు ఆకాశానికి ప్రతిరూపాలు
వాళ్ల ముందు
నిల్చున్నా, కళ్లు విప్పార్చి
ఆరాధనగా చూసినా
పనిలో అలసి
కాసింత సమయం
పక్కకి చేరగిల్లినా
మేఘాల హృదయమున్నవాళ్లు
అంతే అంతే
చిన్న చిర్నవ్వుతో
ఆకాశంలోని వెలుగునంతటిని
ప్రసరిస్తారు
వాళ్ల‌నెలా మరువను
***
అతన్నే తలచుకుంటున్నాను
***
అతనూ
తడి ఆరని మనిషే
నెర్రెలు చీలిన
నేలగొంతును
ఆర్తితో తడిపి
మెత్తని తూగుటుయ్యాల
నేలగర్భంలోంచి
రెండు ఆకుల చేతులను
బయటకు పెట్టి
మొలిచే మొలకల తలలను
ప్రేమతో నిమిరే
దయాళువు
దయాళువు
చేతులను ప్రేమిస్తున్నాను
***
తల పైకెత్తి
ఆకాశం ముందు మోకరిల్లి
ఆకాశం వైపే చూస్తున్నాను
ఆకాశం వంగి
నా భుజంపై తన చేయినుంచింది
బాగుంది, మౌళీ.
నిజమే. కొందరు ఆకాశానికి పర్యాయపదాలు. ఆ ధైర్యంతో వంద యుద్ధాలు చేసే స్థైర్యం వస్తుంది.
అంతే నండి~ 💨
మరో సంకలనం … నీళ్ళలోని చేప – 2018