గర్భసంచీ తెగని బందిఖానాయో
పూల పొదరిల్లో
గర్భం బయటపడలేని సంకెలో
అపురూప బహుమతో
మాకు మేముగా నిర్ణయించుకుంటాం
కడుపుకోతైనా
తలరాతైనా
మాకు మేముగా రాసుకుంటాం
శాపపు మాతృత్వాలు
అవాంఛనీయ మాతృత్వాలు
మాకు మేముగా దిద్దుకుంటాం
ఆనందపు మాతృత్వాలు
హాయైన మాతృత్వాలు
మాకు మేముగా అందుకుంటాం
నిజానికి
మెలిపెట్టే
కడుపుకోత వెనక
ఎన్ని శిలువల
గర్భ సంచీల్ని
మోస్తున్నామో
ఎవరికి తెలుసు?
కోల్పోయే
ప్రతి గర్భం
వెనక
బిగబట్టాల్సిన కన్నీళ్లెనో
ఎవరికి తెలుసు?
గర్భం కావాలనుకోవడానికి
గర్భం అంటగట్టబడడానికి
తేడా మీకేం తెలుసు?
గర్భసంచి నా అవయవం
అబార్షన్ మా జన్మహక్కు
గర్భం
తెగిపడిన
చోటల్లా
మీరు రగిల్చే
పాపపుణ్యఘోషలు
న్యాయాన్యాయ చర్చలు
మాకొద్దు
మింగేసే సర్పాల్లాంటి
మతాలు మాకొద్దు
మా శరీరాల మీద
మా అవయవాల మీద
మా మనస్సుల మీద
మగవాడికే కాదు
న్యాయ వ్యవస్థకీ
హక్కు లేదు
ప్రభుత్వానికీ
హక్కు లేదు
మా గర్భాల్ని
శాసిస్తున్న
మీరు కడుపు తడుముకున్నంత
సులభం కాదు
కడుపు రావడం అంటే-
గర్భసంచి
పూర్తిగా నా అవయవం
గర్భం
పూర్తిగా స్త్రీల స్వంత విషయం
అబార్షన్ స్త్రీల జన్మహక్కు
(అమెరికాలో జరుగుతున్న అబార్షన్ హక్కుల ఉద్యమం సందర్భంగా)
స్త్రీ శరీరంపై పూర్తి హక్కు ముమ్మాటికీ స్త్రీదే.
చాలా బాగుంది గీత గారూ మీ కవిత
Abortion and racism are both symptoms of a fundamental human error. The error is thinking that when someone stands in the way of our wants, we can justify getting that person out of our lives. Abortion and racism stem from the same poisonous root, selfishness. We create the deceptions that the other person is less important, less worthy, less human. We are all fully human. When we face this truth, there is no justification for treating those who look different than us as lesser beings. If we simply treat other people the way we’d like to be treated, racism, abortion, and other forms of inhumanity will be things of the past.
గర్భసంచి నా అవయవం అన్నారు. మరి, గర్భసంచి లోపలి పసిగుడ్డు మీకేమీ అవ్వదా?
Good poem
Geeta Garu. U r right —madam
Great poem
It is personal —her choice — why govt and judicial interference —
—————-buchireddy gangula