Category: కవితలు

సూర్యోదయం నుండే గస్తీకాస్తున్న రోహిణీ ఎండఏమాత్రం తలుపు తెరిచినా లోపలికి నిప్పుల్ని విసురుతుంది.మండిపడుతున్న గుల్మొహర్ పువ్వులుఎండకు వత్తాసుగా వడగాల్పుల్ని నిశ్వసిస్తుంటాయి. పారిశ్రామిక…

కెమెరా కాదు సే..కెమెరాలు పెట్టమను ఒకటి గాదుఒక్క జైల్లనే గాదు సెల్లు సెల్లులటేషన్ టేషన్ లమూడేసి కెమెరాలుపెట్టియ్యి… లైను లేదులైటు లేదుపనిచేయలేదనేవొగల…

మూలం : మౌమిత ఆలంస్వేచ్ఛానువాదం : ఉదయమిత్ర మిత్రమా… రకీఫ్ఎట్టకేలకు జవాబు దొరికిందిఇక మనం కలిసి ఉండలేం… నువ్వేమో బతుకులో చావును…

కెమెరా కు మనసుంటే చాలుకెమెరా కు కన్నులుంటే చాలుపరిసరాలు,పరికరాలు అనవసరంగుప్పెడు గుండె ల్లో కొలువైపోతాదిమనో ఫలకం పై చెరగని సంతకం మౌతుంది…..…

అప్పుడే బాగుందితెలిసీ తెలియక అమాయకంగా ఉన్నప్పుడే బాగుందినాలాగే అందరూ ఉండి ఉంటారు అని అనుకున్నతెలియని తనం ఉన్నప్పుడే బాగుందిమనుషుల్లో కొందరు కిందకిఅడుగున…

మూలం : మౌమిత ఆలంఅనువాదం : ఉదయమిత్ర వృక్ష శాస్త్రం, లెక్కలు ,ఇంగ్లీష్, చరిత్రఒక్కటొక్కటిగాఆమె చుట్టూ తిరిగాడుతున్నాయి…కణవిభజన చెప్పాలనినిజ సంఖ్యల సమాసాలు…

చీకటిని చీల్చే ఆక్రందనలువినిపిస్తూ ఉంటాయి బీటలు బారిన గోడ గుండెల్లోగుబులు ప్రతిద్వనౌతూ ఉంటుంది ఇంకో‌సారి చేస్తావా …ఆ..అంటూ రాకాసి హెచ్చరికవినిపిస్తూంది తెరలు…

దేహం ఎలుగడి ఆరిన కాలిన గాయాల చెట్టుమనసు మందలించేటోల్లు లేక పొక్కిలి తేలినట్టు నువు దొంగ దండాలు పెట్టినాదండన యంత్రం చేతితో…

నీకు నాకు మధ్య గుప్పెడే దూరం  భూమ్యాకాశాల మధ్య క్షితిజరేఖకు మల్లే. నీకు నాకు మధ్య పలుచని తెర    నిశికి ప్రత్యూషానికి మధ్య మంచల్లే  నిన్ను చూసిన  తొలిక్షణంలోనే  శ్రావణమేఘమల్లే కమ్ముకున్న సంతోషపుదిగులు  మీరంతా అది ఈస్ట్రోజెన్ ప్రకోపం అని సూత్రీకరించవచ్చు  కానీ నాకు మాత్రం అది నేను నిజంగా జీవించిన క్షణం.  సిగ్గు విడిచి నా ప్రేమను నీకు వ్యక్తపరిచినప్పుడు నీవెంత సిగ్గుగా సంబరపడ్డావో గుర్తుందా? నేను సంకోచపుమడతల క్రింద దాచిపెట్టిన  ఊసులన్నిటినీ  నీ ఓరెగామి చూపులతో పిట్టల్ని చేసి ఎగరేసావు గుర్తుందా?  మల్లెలు విచ్చుకుంటున్న  నిశ్శబ్దాన్ని చెవులు రిక్కించి వింటున్న పూదోటలో  ఆషాఢమాసపు వెన్నెలరాత్రి నాఅరచేత ఉదయించిన సూర్యుణ్ణి  విస్మయంగా ముద్దిడిన నీ పెదవుల వెచ్చదనం ఎప్పటికీ నిత్యనూతనమే.…

అడవిలోకిరోడ్డు చొచ్చుకు వచ్చినప్పుడుఅది నిర్మాణం కాదనినిర్మాణం పేరిటకాబోయే విధ్వంసం అనిమాకు అర్థం కాలేదుఅది..ఆదివాసికి అర్థమైంది అడుగడుగునక్యాంపులు పెట్టినప్పుడుఅది పునరావాసం అనుకున్నాం కానీఅది…

1. కెమెరా కన్ను నాగరికత ఇంకా నిద్రలో జోగుతున్న ఓ ఉదయంఫ్లైఓవర్ పై ఓవర్ స్పీడ్ తోదూకుతున్న నా వాహనంఅద్దాల కళ్ళల్లో…

నాకురాయినిచూపిరాముడని నమ్మించిరాజ్యాలేలేచోటనేనురాయిని ‘రాయని’ నిజంమాట్లాడితేవాని మనోభావాలుదెబ్బతినవా మరీ నాకుమనుధర్మమేధర్మమని నమ్మించిమనుషుల మధ్యమంటల్నిసృష్టించిరాజ్యాలేలేచోటనేనుమనుధర్మం గుట్టువిప్పితేవాని మనోభావాలుదెబ్బతినవా మరీ నాకుఅశాస్త్రీయతనుశాస్త్రీయంగా నమ్మించినా అణువణువునకర్మసిద్ధాంతాన్ని కరిగించిఅందమైన…

చప్పుడు చేయకండిమనం తర్వాత మాట్లాడుకుందాంవిరామం తర్వాత,విశ్రాంతి తర్వాతఅనేకానేక ఆవులింతల తర్వాతకుర్చీలు ఇప్పుడు నిద్రపోతున్నాయి. ఆటంకపరచకండిమనం తర్వాత చర్చించుకుందాంమాటల కన్నా చర్చలకన్నా,మనం చేసే…

1. కళ్ళతో చూస్తేనే కానీ నమ్మలేం కదామొదట నేనూ నమ్మలేదునాలాగే ఇంకొకడు ఉన్నాడంటే చేతిలో పొడవాటి కర్రతోతీగమీద పట్టు తప్పిపోకుండా నడుస్తూతన…

నా కలలన్నీ కల్లలుగాసగ సగాలుగా ఆగిపోతుంటాయిఒక్కగానొక్క కల పూర్తికాకుండానేఆరిపోయి అంతర్థానమవుతుంటుంది… తపనతో దహించుకుపోతున్నాసాకారం కాని ఒకే ఒక కలకోసంకలల వాకిళ్ళలో కువకువల…

రాత్రి గడియారంలో కాలం నిలిచిపోయిందిరక్తం కక్కుకుని ప్రభాకర్ కన్నుమూసాడనిగాలిలో సగం తెగిన నరాల తరంగాల స్వరాలు కాలం నిలిచేమీ పోలేదునీ శవం…

కాలాన్నికత్తులుగట్టిన కోడిపుంజును జేసీనెత్తురు ఎల్లవులుగా పారుతున్నాఏమీ ఎరగనట్టు యేడుక చూసేకుట్రపూరిత కంటి సైగలొకవైపుకూలుతున్న ఇంటి పైకప్పులొకవైపుకేవలందిష్టిబొమ్మల్లా మిగిలిపోతున్న ప్రజామన అడుగులెటువైపు?? *…

అడుగు అడుగు నిర్భంధానికి గురవుతున్న చోటప్రజలు బంధీలై మెదడు పునాదిని కోల్పోయిఉన్మాదమెక్కుతున్న చోటసహజాతాలు పోయి అభిజాత్యాలు నిండిసహజ న్యాయ సూత్రాలుమ్యూజియంలో దాచిన…

ఉద్వేగం లేని గొంతులోకవితా పాదాలు చకచకా కదలాడవుబండబారిపోయిన గుండె మేరల్లోపదునైన పదాలు ఎంతకీ చిగురించవుచీలిపోయిన నాలుక అంచుల పైననిజాలు సూటిగా ధ్వనించవు…

రాళ్ళు కరుగవుతాన్ సేన్ పాడడు బాటచీలదుబడబాగ్ని వర్షించదు కాలం స్తంభించదుకత్తుల వంతెన కూలదు నాయకుడు రాడుఅధికారి కన్నెత్తి చూడడు కుట్రల కాలంలోముఖాలు…

ఎలాగోలా నడవాలనుకుంటావుఎవరి ఆసరా కోసమో ఎదురు చూస్తూ ఉంటావుదిక్కు తోచని స్థితిలో కుమిలిపోతూ ఉంటావుకష్టాల్లో కన్నీళ్ళ కావడి మోస్తూ ఉంటావుపరిహసించే బతుకును…

పసితనంలో సందులు తాకిఒళ్ళంతా సలసల మండుతుంటేకళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూసిన చూపునా మదిలో ముద్రితమైందిపెరిగిన కనురెప్పలను కత్తిరించిననీ మునివేళ్ళ స్పర్శ తడింకా…

ఇంట్లో బియ్యం నిండుకున్నాయిరేపటికి తినడానికి గింజలు లేవు.అప్పు తప్పేలా లేదుకానీ ఎలాగైనా నిన్ను జ్వలింప చేసేఓ పుస్తకాన్ని నీకోసం కొనాలి… పాప…

తరచుగాసప్తవర్ణ ఆలోచనలతో చిక్కుబడికలతల్లో మునిగిపోతాను సువర్ణ స్వప్నాలకుప్రేమ రెక్కలు అతికించిఆకాశవీధుల్లోకి ఎగురవేస్తాను వెన్నెల జలపాతం పక్కనేమేఘానికి ఊయలకట్టిభూభ్రమణాన్ని లెక్కిస్తుంటాను విహంగాల దౌత్యంతోబహూకరించిన…

నేనక్కడే ఉన్నానునిండా మునిగిసముద్రం లోతెంతో ఇంకా తెలిసే రాలేదుదుఃఖాన్ని పొరలుపొరలుగా కప్పుకునితీరమొక్కటే అక్కడ ఒంటరిగా! అప్పుడెప్పుడో పెనవేసుకున్న మనసైన క్షణాలుఇప్పుడవి నమ్మకం…

1మాది ఈ రోజు….‘గండుబిల్లి’కూర సార్.!ఆ పిల్లాడి నోట ఈ మాట రాగానేగొల్లున నవ్వింది తరగతి.! ముక్కిరిసుకుంటా మూతి ముడుసుకుంటాఎనుక బేంచిల కూకున్న…

జీవనదిలా నిత్యం తరంగించేపాటను నిర్బంధించారెవరోప్రవాహాన్ని అడ్డుకుంటూసృష్టి నియామాన్ని తప్పారెవరో… భాషంటూ పుట్టకముందేపాట పుట్టింది కదామాటతో మమేకమవుతూగీతమై గీ పెట్టింది కదా.. పాట…

దృశ్యం మారుతుందేమోనన్న ఆశే గానిమళ్ళీ మళ్ళీ అదే దృశ్యం పునరావృత మౌతున్నదిఅనాది నుండి ఆధునికం దాకాపాతాళం నుండి అంతరిక్షం దాకాఎంత ఎగిసామని…

నిన్నెవరోఎదమీద పట్టిఈడ్సుకుపోయారని వినిఎదలు బాదుకుని ఎంతెంతపొగిలి పొగిలిఏడిచామోకన్నీటి పర్యంతమై… ఇయ్యాలయెదమీదతన్నిఎల్లెలకలేసితొక్కుకుంటూనువ్వెళుతున్నప్పుడు నా కొరకంటూఒక్క చుక్కామిగుల్చుకోలేకళ్ళల్లో కమ్ముకున్నదుఃఖపు జీరలుకడిగేసుకోడానికి… దిగాలున లేచిదులిపేసుకునిలబడినడకనైసాగిపోతున్నందుకు నా…

కలలు ప్రసాదించమనిఈ పొలాలు ఎవరినీ వేడుకోలేదునేల నేలగానే ఉండాలనుకొందిఎవరో వచ్చి పసిడి కలలు నాలుగుకళ్లల్లో కళ్లాల్లో చల్లి వెళ్లారుఅవి పచ్చగా మొలకెత్తాయికల…