Category: కవితలు

అన్నలు కాదుమాగుండె చప్పుళ్ళఅలలు వాళ్ళు.. అంతమవుదురా..అణిచేకొద్దీఅనంత మవుదురా… అవిశ్రాంత విస్ఫోటనలసముద్ర తరంగాలసజీవ ప్రతీకలు… అలలే కదా..అవునుఅలలే కదా… అంతోటెత్తుకుఎగిసెగిసిపడేఎట్టి పొంగులనుకోకు… అంతులేకుండాకడలి…

1 1935 లో హిట్లర్ ప్రకటించాడు‘మూడవ రైచ్వేయి సంవత్సరాలైనా నిలబడుతుంది’ పది సంవత్సరాల తర్వాతబెర్లిన్ శిథిలాల కిందనేలమాళిగలో హిట్లర్ ఏమన్నాడు? ఇంకొన్ని…

కడుపునిండా తిండిని కలగంటూఖాళీ చేతులతోరోజు మాసిన బట్టలతోఅటూ ఇటూ తిరిగే మనుషులున్నట్టేసూటు బూటు వేసుకొని అద్దాల్లా మెరిసేఐడి కార్డ్ మనుషులు లేకపోలేదు.…

కులం పులిమినకటిక చీకటిని గొడుగా కప్పుకొనితాను ప్రకాశమై వెలుగుతుంటాడు… ఆకలి పోగులను దారంలా అల్లిచినిగిన దేశపు మనుగడకుతాను కొత్త అడుగుల నిస్తుంటాడు……

ఎప్పుడూ మదిలో హోరెత్తుతైరాత్రంతా విడువని వానలాఎప్పటికీ ఒడవని మా అమ్మ కన్నీటి పాటలామా అయ్య చిందిన నెత్తుటి జ్ఞాపకాల్లాజీవితాన ఏ జెకమొక…

తలలు పట్టుకున్న అడవి తల్లివిల విల లాడే దుఃఖ ధ్వనిలోగుక్క తిప్పుకోని ఆదిమ శోకంఅగ్గిని కాల్చే అడవి నినాదంలాగోండు గూడెం రూన్…

వాళ్ళుస్వార్థమనే సిమెంటూ, ఇసుక కలిపినఆధిపత్య కాంక్రీటుతో,విద్వేషమనే ఇటుకలతో…దేశమంతా గోడలు నిర్మించారు… అవి ఆకాశాన్ని తాకే గోడలు….అవని అంతటా విస్తరించిన గోడలు… దేశానికీ,…

గోడలు…అవును గోడలే…కొన్ని ఏళ్ళ తరబడి బిగించినవి!మనిషిలోని మానవత్వాన్ని ఒంచకుండా కట్టిన అడ్డుకట్టలవి! మనుషుల మధ్య గోడలు…గోడల మధ్య మనుషులు… కొన్ని గోడలు…

Testimony of a farmer poet – A Fine balance : Moumitha Alam ***ప్రియా ఇప్పుడెలా మనం ప్రేమించుకునేది…

మన వాడ నిన్నింకా తలపోస్తోందినిన్న-నేడు-రేపు…కాలాన్ని దాటిన కదనానివి నీవు.కూలిన లందలో, నీడలేని పూరిగుడిసెలో, చిగురిస్తావు చందమామలా… నైరాశ్యమో, నిస్సత్తువోతెలీదు గానీ…శిరస్సు అవనత…

రొట్టెలు కాల్చడానికిపెంకలో సగమైనాఇల్లొకటి ఉండేదిఎండకూ వానకూ తల దాచుకోడానికితల్లి అరచేతులంత కాకపోయినానయనమంత ఇల్లొకటి ఉండేది హృదయాన్ని పొరలు పొరలుగా విప్పుతూప్రేమను ఆవిష్కరించడానికిసహచరి…

అన్నా!దేవున్ని చూడటానికిఇప్పుడు మనం తిరుపతి కాశీలకే కాదుఏ ఊరికీ పోవలసిన అవసరం లేదుదేవుళ్ళే మన వాడలకొస్తున్నరుఐదువేల గుళ్ళట మన వాడల్లోమనకు బడి…

ఆకాశం చిల్లులు పడ్డట్టుఒకటే వాన! అయిన వాళ్ళందరినీపోగొట్టుకునితల్లులు వలసెల్లిన వో బిడ్డగుండెలు బాదుకునిగుక్కపట్టి ఏడ్చినట్లు… గాజా నుండిగాడ్చిరోలి దాకావొరదెత్తిన పసిబిడ్డలకొన్నెత్తురు చూడలేకచరిత్ర…

నిశ్చలంగా ఉన్నాను గానీ….లోపలoతా నదులు తెగిన దుఃఖం.నరం నరం తెగుతున్న మృత్యువేదనమీరు లేకుంటే అడవులూ, కొండలూ నిర్జీవమైన ఎండి పోవూ….దళిత వాడలూ,…

మూలం: మౌమితా ఆలం మీరు బాబ్రీని ధ్వంసం చేసిన రోజు,మీరేమీ ఒక ఙ్ఞానుడైన హకీమ్ ని చంపలేదు!ఒక అద్భుతమైన, చారిత్రాత్మకమైన భవన…

రోజూ కాకపోయినాఅప్పుడప్పుడైనా సరేలోపలి మనిషితో మాట్లాడుతూ ఉండాలి.బయటి మనుషులు కృత్రిమత్వాన్నిప్రదర్శిస్తారేమో కానిలోపలి మనిషి అలా కాదు.అతనిది లోతైన స్వభావం. పాదరసంలా జారిపోయేఐస్…

మూలం: మౌమితా ఆలం (Congratulations! Your Silence Has Won) అతి పెద్ద విస్పోటనంతో ఉన్నట్లుండి, అప్పటికప్పుడు ప్రళయం వచ్చిందంటావా?లేదుఅది మెల్లిగా…

నీకైనా నాక్కూడా, అది రైల్వేస్టేషనేకొందరిక్కాదు ప్లాట్ఫామ్ లను కలిపే వంతెన కిందకాస్త వెలుగూ బోలెడు చీకటీఅచ్చం దేశంలో లాగే అక్కడ –అక్కడో…

వంద హత్యలు చేసిన వాడుకాలరెగురేసుకొని దర్జాగా వీదుల్లో తిరుగుతాడువంద అత్యాచారాలు చేసిన వాడున్యాయస్థానాలలో నిర్ధోషిగా ప్రకటించబడతాడుహంతకులంతా అధికార పీఠాలపై కూర్చొనిప్రజాస్వామ్యం గూర్చి…

(మూలం- మర్వా. ఎల్. మురాద్) నాకు ఏడేళ్ళున్నప్పుడు బొటనవేలికి గాయమైంది.అమ్మ నన్ను హత్తుకుని,నేనెన్నడూ ఎరుగని పాలస్తీనా పిల్లలబాధనూ, వేదననూఒక్కసారి తలచుకోమన్నది. నాకిప్పుడు…

రోజూ ఒక భయానక బీభత్స దృశ్యం వెంటాడుతుంటుందిస్వప్నాలు దగ్ధమౌతున్న కాలం ఇదిఅంతటా ప్రశాంతంగా ఉన్నప్పుడేమనం అత్యంత అప్రమత్తంగా ఉండాలివాడు ఏమీ మాట్లాడకుండా…

నీ కాంతి నిద్రించడానికి వీల్లేదుఎల్లకాలం శవాసనంలో నిద్రించడానికి వీల్లేదుమట్టి లోపల ఎముకలపై మిగలడానికి వీల్లేదుమౌనంలో కూరుకుపోవడానికిశూన్యంలో శూన్యంగా మారడానికిమంటల్లో కాలి బూడిదవ్వడానికి…

నీకు ఒక చిట్టి కథ చెప్పాలనుకున్నానుఒక పాప ఒక బాబుఅడవిలోకి వెళ్లారటవెళ్లి అందరికీ శాంతిని తెచ్చిచ్చారట అంటూ కానీనువ్వు నాకళ్లలో కళ్లు…

ఆమె చిన్నపిల్లా కాదులోకం పోకడ తెలియని చిట్టితల్లీ కాదుపూలనూ ముళ్ళనూ గుర్తుపట్టలేనంత అఙ్ఞానీ కాదునడుస్తున్న దారిలో దెబ్బలు తినీ తినీగాయపడ్డ పాదాలతోనే…

అమ్మలు…యెర్రటి మందారాల్ని…వెలుతురు పరిచే ప్రభాతాల్ని…విచ్చుకునే చుక్కల్ని…అన్నపు పొంగు సువాసనని…పరిచయం చేస్తారు పదే పదే… అమ్మలు…సముద్రపు వుప్పదనాన్ని…సెలయేటి వుత్సుకతని…కొమ్మల ఛాయని…వేర్ల చేదు వగరుని…వస…

రక్తం కార్చుతూరాలిపోయిననా వెలిశాల శాంతికపోతపువార్త తెలిసిఉక్కిరిబిక్కిరవుతున్ననామనసు కుదురుపడడానికినాకు కొంచెం టైం కావాలి ఉలిక్కిపడ్డమారేడుమిల్లి వార్తతోవెన్ను వెలిగినట్టైనా మనసు దోచినా అక్షరాలను పదునెక్కించినవెలిశాల…

వాడు…తన వేలాది ఫాసిస్టు మూకలతోచుట్టుముట్టి హతమార్చిననేలతల్లి బిడ్డల శవాల్నికన్నవాళ్లకు ఇవ్వనంటాడు. వాడికి భయం..వాడు పెట్టిన చిత్రహింసల ఆనవాళ్లు,వాడు నరికిన కాళ్ళూ చేతులూ,ఛిద్రం…

వేలాది యోధులబలిదానాలనెత్తుటి త్యాగాలపునాదులపై.. మొలిచి నిలిచినతెలంగాణా కుపట్టిన చీడలేపాలకు లెల్లా..! బతుకంతానిత్య గాయాలకన్నీటి ఘోషలేవారసత్వంగా.. ఈ నేల తల్లి బిడ్డలుకన్న కలలూపెట్టుకున్న…

అడవి బిడ్డ కుంజ కళ్యాణి ఆదివాసీ కోయ కవిత్వం గురించి మాట్లాడాలంటే ఆదివాసీ ప్రాకృతిక జీవితం గురించి వారి జీవన తాత్వికత…

అతని చివరి నిట్టూర్పును కూడా పీల్చేసుకున్న ఆ పాత నల్లని వేణువు నుంచీ ఓ నిశ్శబ్ద స్వరం వెలికివచ్చి, పొంగి ఉప్పొంగి…

శాంతి గూర్చి మాట్లాడినప్పుడల్లానన్ను ఆయుధాలు క్రిందకు దించి రమ్మని షరతు విధిస్తావునిజానికి ఎవరు ముందుగాఆయుధాలు క్రిందకు దించాలి చుట్టూ ఆయుధాలు లేకపోతేఅడుగు…

కొత్త ప్రపంచాన్ని స్వప్నించడం చేతగాని వాడేవీరుల కలలను నిషేధిస్తాడుదొంగలకెపుడూ ప్రభాకరుడు అస్తమించిన తర్వాతబాలచంద్రుడు ఉదయిస్తాడన్న భయమే!బిస్కెట్లు చాక్లెట్లు తినిపించినంత సులభంగావాడు పసిగుండెల…