Author: విమల

నేను కూడా నా చివరి క్షణాల పై నిలిచివెనక్కి తిరిగి చూసినప్పుడుఈ నిదురపట్టని రాత్రి రెండుగా చీలిఆ చీకటి ఇరుకు మధ్య…

వెన్నెల రాత్రి నలనల్లటి తారు రోడ్లపైనడిచి, నడిచి ఇక నడవలేక సొమ్మసిల్లిన నడివయసు వాడు నెర్రెలు వారిన భూమిలాంటి పగిలిన పాదాల…

అలసిపోయి నెపాల్ని ఎన్నిటిమీదికో నెట్టేసి సణుగుతూ కూర్చున్నప్పుడు భయం బూడిద వర్ణమై మనల్ని మెల్లిగా కమ్ముకుంటున్నప్పుడు వచ్చిందా వాసన శవం కాలుతున్న…

ఆకాశానికి నిప్పంటుకుంది నక్షత్రాలు పక్షులై ఎటో ఎగిరిపోయాయి ఇక సమయం లేదు పద మిగిలిన ఆ ఒక్క చందమామ ఉరితాటికి వేలాడక…