నక్షత్రాలు కవాతు చేసే రహదారి మీద
ఎర్ర పావురాలు మోసుకెళ్ళే స్వప్నాల్లోంచి
రాలిపడిన రక్తంరంగు స్వప్నమేదో
అక్కడ నిటారుగా నిలబడి వుంది
అడవిలో తెగిపడిన ఊపిరి
అక్కడింకా బతికే వుంది
అజ్ఞాతాన్ని బద్దలుకొట్టిన పేరు
ఆ స్తూపం మీద స్వేచ్ఛగా ఎగురుతోంది
రెక్కలొచ్చిన అక్షరాల్ని తడుముతుంటే
గుండెల్లో అగ్నిపూలచెట్టు ఆడుతోంది
అక్కడ
ఒక సంవత్సరాన్ని కని
కాలం ప్రాణాలు పోగొట్టుకుంది
స్తూపం మీద ఎగిరే
పొద్దురంగు జెండా నీడను పరుచుకుని
కూలీ ఎవరో నిద్రపోతున్నాడు
ఆ కట్టడం ఇంకా
పచ్చిగానే వుంది
లోపలెక్కొడో చిక్కుకున్న నెత్తుటి పాట
దాని పచ్చిదనానికి హామీ ఇస్తోంది
ఏ ప్లీనరీ రహస్య ప్రసంగం కోసమో
వర్తమానం అందుకున్న గాలి
స్తూపం చెవుల దగ్గర తచ్చాడుతోంది
పాలపిట్ట ఒకటి
తన పొడవాటి ముక్కుతో
విరిగిన పాటలగూడును సర్దుతోంది
జేగురు వర్ణపు కొండల మాటున
అస్తమించినట్టే అస్తమించి
సూర్యుడు
మళ్ళీ స్తూపంలోంచి పైకి లేస్తున్నాడు
