ఇంటింట చీకటే ప్రతికంట కన్నీరే
రాజ్యమెవరికి వచ్చేనో – రాజన్న
సుఖము లెవరికి దక్కెనో
వొల్లిరిచి కష్టించి రాజనాల్ పండించ
కరువు లెందుకు వచ్చేనో – కనకయ్య
గరిసె లెవరివి నిండెనో
పాతికేండ్లైపాయె భారతీయుని బ్రతుకు
అంగట్ల సరుకాయెనో – రంగయ్య
అట్లెందుకైపాయెనో
ఓట్లేసి గెలిపించి పట్నాని కంపితే
సీట్ల కుక్కాలయ్యిరో – జక్కయ్య
ఓటర్లు ఏమయ్యిరో
ఓ అంటే నా రాని కోట్లాది జనముంటే
చదువు లెవరికి నేర్పిరో – కోటయ్య
కొలువు లెందుకు దొరకవో
పేర్లేమొ పెద్దలవి వేసేవి గుడిసెలు
లక్షలేమైపోయెనో – అచ్చయ్య
లెక్కలెవరికి చెప్పిరో
ఉన్నోడు ఉన్నతికి లేనోడు కాటికి
దేశోన్నతిదే అందురో – మైసయ్య
పేదదేశం బందురో
ఆసేతు హిమగిరీ పోలీసు కాపలా
దేశమే జైలాయెనో – జానయ్య
నాజీల పాలాయెనో
నోరెత్తితే ప్రజలు చట్టాల జేజేలు
పిచ్చిపట్టిందెవరికో – మంకయ్య
మందు వుందని తెలియరో
కూడడిగితే జైళ్లు జైళ్లలో కాల్పులు
ఇది ప్రజాస్వామ్యమగునో – సాంబయ్య
పోలీసుస్వామ్యమగునో
గిరిజనులు హరిజనులు ఏరోజుకారోజు
బలిపశువులెట్లయ్యిరో – పాపయ్య
బందూకెందుకు పట్టిరో
పాలు తాపిన తల్లి ప్రతి మనిషికున్నట్లు
పోరాట స్థలము తల్లివంటిదో – సత్తెయ్య
శ్రీకాకుళం ప్రజల తల్లి మనకందరికిరో
- 1972
Cherabandaraju yaadilo