ఈ దారి నాకన్న తల్లి
నన్నీ దారిలోనే కన్నది
కాపాడింది
నిలబెట్టింది
కుళాయినీళ్లు పేగుల్ని మెలితిప్పినపుడు
ఉదయ విషాదాంధకారంలో కన్నీరు కరువైనపుడు
బతుకు బడి నీచకూపంగా మారినపుడు
మలవిసర్జనలే నిర్బంధపు అన్నపానీయాలైనపుడు
నా తల్లి నన్నీ దారిలోనే కన్నది
నన్ను నిలబెట్టింది
దారికిరుపక్కల మోదుగుపూలు పూచినవేళ-
శిశిరపు ఆకులు కన్నీటి బిందువులు రాల్చినవేళ-
లతలు కాండాన్ని పెనవేసుకున్న వేళ–
నాతల్లి నన్నీ దారిలోనే కన్నది
నన్ను నిలబెట్టింది
జలబిందువు శిలను ఛేదించినా
విడదీసిన కనుగుడ్డు గ్రెనేడ్లో పేలినా
ముదిరిన నాల్కను కొరడాలా సాగదీసినా
ప్రతి విపత్కర బిరడాల నధిగమించిన
నాతల్లి నన్నీ దారిలోనే న్నది నన్ను నిలబెట్టింది!
కాండంపై లోతైన గాయంలా
అడవులనుండి పుట్టే రక్తపు వాగులా
మందుగుండు వాసనలో ఒదిగిన నిశ్శబ్దంలా
మౌనభాష నుదుటి రక్తసింధూరంలా
నా తల్లి నన్నీ దారిలోనే కన్నది
నన్ను నిలబెట్టింది
ఏతల్లి దుఃఖాన్ని జూసీ ఏ కొడుకూ నిరుత్సాహపడడు-
ఏ తల్లీ తన కొడుకుపై నిరాశావాదాన్ని నిలుపుకోదు
వాడు మాతృభూమిని మగువవలె ప్రేమించాడు
స్వేచ్ఛను మధువుగానే సేవింపతలచాడు
కానీ, తల్లీ…
నీ చనుబాల తీపి నెరిగినవాణ్ణి
నీ గుండెల వెచ్చదనంలో జీవిగా ఎదిగినవాణ్ణి
నీనుండి దూరంగా విడిపోలేని వాత్సల్యాన్ని
నీ గుండె కవాటాలవద్ద గార్డుగా నియమించబడ్డవాణ్ణి
నేను అచ్చంగా నీ రక్తపు జీవిని
నేను నీవాణ్ణి
సముద్రుని కవితను ఈ ఆపత్కాల సమయంలో గుర్తు చేసి వెన్ను తట్టినందుకు ఉద్యమాభివందనాలు✊🏼