Category: కథలు

ఆ… రూపం… కనీ కనిపించని ఆకారం… నీ భుజం మీద చెయ్యివేసి నిమురుతున్నట్లు. ఎక్కడి నుంచో … సన్నగా వినిపిస్తున్న పాట……

‘స్వామీ’ ‘స్వామీ ఈశ్వరా’; అబ్బ ఈయన ధ్యాన యోగంల దుమ్మువడ! ఏప్పుడు ఐతే ధ్యానం, లేకుంటే నాట్యం! అది శృంగారమైనా ఆగ్రహమైనా,…

కథలన్నీ ఆధునిక కాలానికే చెంది వుండాలన్న నియమం లేని పరిస్థితి దాపురించిన ఊరది. పాత వాసనలు వీడని మనస్తత్వాలూ, మానసిక సంఘర్షణలూ……

“రాజ్యం మీద నమ్మకం లేదు. దేశం మంచిది. ప్రజలు మంచోళ్లు. పోరాడతారు. ప్రభుత్వాన్ని నిలదీస్తారు. ఎట్లాగైనా నాకొడుకును బయటికి తీసుకొస్తారు. అక్రమంగా…

కుయ్యిమని సైరన్ కూసింది. కార్మికులు నిద్రమొహాలతో, మసి, దుమ్ము నిండిన గుడ్డలతో ఉరుకులు పరుగుల మీదొచ్చారు. క్యాంటీను దగ్గర కొద్దిగా ఆలిస్యంగా…

‘ఇయ్యాలే ఇయ్యాలే’‘మా సార్లకు నెలనెలా జీతమియ్యాలె’ జీతాలివ్వాలే ఇవ్వాలే’మా సార్లకు జీతాలివ్వాలె’ ‘బోధించి బక్కపడేది వాళ్ళుకూచొని బలిసేది మీరా’ ‘పస్తులతో వాళ్ళిపుడు‘పంచ…

ఏడుపు. ఒక్కటేపనిగా. ఏకధాటిగా. ఆపకుండా. ఆగకుండా. మనసులో ఉన్న కసినంతటినీ బయటపెట్టేవిధంగా. చెవులను తూట్లు పొడిచేలాగా. ‘ఎందుకిలా? ఏమైయుంటుంది?’ ఆలోచిస్తూనే ఫ్రిడ్జులోంచి…

“సరిగ్గా రెండు నెలలయింది చిన్న చెల్లిని చూసి” ఇలా అనుకుంటే గుండె గాద్గదమయింది శ్రీనివాస్ కి. కప్పులోని కాఫీ గొంతు దిగలేదు.…

జీవించే హక్కు ప్రశ్నగా మిగిలిన ఈ దేశంలో పుట్టే హక్కుకోసం పోరాడాల్సిన దశలోకి పెట్టబడ్డ నేపథ్యంలో… …. శ్రీలత తనకు, తన…

లంచవరయ్యింది. పిల్లలు బిలబిలలాడుతూ, నవ్వుతూ క్లాసురూముల్లో నుంచి వరద నీళ్ళల్లాగా బయటకొచ్చేస్తున్నారు… టీచర్లు చాక్‌పీసు ముక్కలు, డస్టర్లు చేతుల్లోకి తీసుకొని ముఖాలు…

“ఏతులదొర ఎక్కడున్నవ్, అంత మంచేనా?” అనుకుంటా పిచ్చియ్య పంతులు గడీలకు పోయిండు. “నాకేమైంది మంచిగున్న, ఊర్లే అందరు సుతం మంచిగున్నరు. ఏమైందివయా…

మందితో కలిసి మెల్లిగా నడుస్తుంటే మన గురించి ఎవరూ మాట్లాడరు. కొంచెం పక్కకి తిరిగి పచ్చగా ఉందను కున్న మరో బాట…

“అవును నేను కుక్కనే- భారత రాజ్యాంగాన్ని కాపాడాలని విశ్వాసంతోనూ దీక్షగానూ వున్న కాపలా కుక్కనే!” ఖాదర్ మంచం మీద పడుకున్నాడనేగానీ కళ్ళమీదకు…

పారిజాత పూల వాసన చల్లగా చుట్టూరూ పరుచుకుని వుంది. నేల పైన రాలిన పారిజాత పూలు వెన్నెలలో పుట్టినట్టుగా వున్నాయి తెల్లటి…

మూడు రోజులుగా విడవని ముసురు.గుడిసెల సూర్లపొంట, చెట్ల ఆకుల కొస్సలకు పూసవేర్లోల్లు అమ్మే బోగరు ముత్యాల లెక్క ఆగి ఆగి రాలుతున్న…

“అమ్మా… పాలు రాత్లే” చెంకన చేరగిలబడి తల్లి పాలు కుడుస్తున్న పసిబిడ్డ మళ్ళీ అన్నమాటే అంది. కాని ఆ తల్లి విని…

తెల్లారకముందే మైసడు సచ్చిండని గూడెం అంతా ఎరుకైంది. ఇంటి దగ్గరి మొగోళ్లు ఐదారుగురు ఉరికిర్రు. మైసని పెండ్లం భీమి ఇంటికాడ ఇద్దరు…

వానొస్తదా? ఏమో. మబ్బు కమ్మింది. వానొస్తే తడవడమే. అయినా వానలో తడిచి ఎంత కాలమయింది…? మట్టి వాసన పీల్చి ఎన్నాళ్ళయింది…? ఇప్పుడే…

ప్రపంచమంతా కరోనా భయంతో వనికి పోతాఉంది. జనాలు ఇంట్లోనించి కాలు బయట పెట్టాలంటే పానాలకి ఏం జరుగుతుందో ఏమో అనే అనుమానం…

అక్కంటే… అక్కనే. తోడబుట్టిన దానికంటే ఎక్కువనే! ఒక తల్లికి పుట్టకపోయిన, ఒక కంచంల దినకపోయిన, ఒక నీడక మెదలకపోయిన, నేను ఆమెకు…

వాట్సప్ లో వైరల్ అయిన పోస్టుని తెచ్చి ఫేస్ బుక్కులో పెట్టాడొక దేశభక్తుడు! కరోనా వైరసును మించిన శక్తి దేశభక్తికి వుంది!…

ప్రధాన దృశ్యం… రెండు నిలువు కమ్మీలు అనేక అడ్డ బద్దెలు రైలు నడిచే దారంతా సోషల్ డిస్టెన్స్… కానీ ఇప్పుడు రైలు…

ఊరు గుర్తుకు వచ్చినప్పుడంతా స్నేహే గుర్తుకు వస్తుంది. మనసును ఎవరో పిండేస్తున్నట్టు ఊపిరాడదు కొద్దిసేపు. స్నేహ… నా ప్రాణ స్నేహితురాలు. తన…

పదకొండు గంటల ఎండ అదరగొడుతున్నది. ఇల్లంతా రణగొణ ధ్వనితో చికాకుగా వుంది. మోహనక్కు ఆకలయితున్నది. ఆదివారమని టిఫిన్ సుత చెయ్యకుండా కూర్చున్నడు.…

ఎర్రటి ఎండలు. ఏప్రిల్ నెల రెండో వారం. పట్టపగలు. మా ఆఫీసులో తిక్కతిక్కగా నేను. తల వెంట్రుకలలోకి ఒక చేతిని పోనిచ్చి…

పచ్చని పొలాలు. పారే వాగు. అన్నీ కలగలసిన ఊరే బోగరాజుపల్లె. ఊరు చిన్నదైనా ఉపాయం పెద్దది. మొత్తం ఐదువందల యాభై ఓట్లు.…

బారెడు పొద్దెక్కింది. అయినా పిల్లలూ పెనిమిటీ బెడ్ దిగలేదు. కరోనా కాదు గాని క్లాక్ తప్పుతోంది జీవితం. పగలు రాత్రిలా వుంది.…

అందమైన నీలం రంగు చీర మీద పొరపాటున నారింజ రంగు ఒలికిపోయినట్టుగా ఉంది ఆకాశం. ఆ ఆకాశంలోకి పచ్చగా పసిడి వర్ణంలో…

“లోకం చూసి నేర్చుకో… పుస్తకాలు చదివి కాదు. పుస్తకాలూ అపద్దాలు.” “ఎందుకు తొందర పడతావు? చాలా సమయం వుంది కదా. ఇప్పుడేమైంది?…

పిల్లల్ని కొడితే తండ్రనుకున్నారు! ఆ పిల్లల తల్లిని కొడితే మొగుడనుకున్నారు! ప్రజల్ని కొడితే పోలీసనుకున్నారు! కాదు, పోలీసే! పోలీసు యేక వచనం…

“ఆంటీ! బావున్నారా?” అన్న మాటతో వెనక్కి తిరిగి చూశాను. అమ్మాయిని గుర్తు పట్టి. “మాధవీ!?” అన్నాను. “ఆంటీ!” అంటూ చొరవగా వచ్చి,…

వణుకుతోన్నమనసుతో యెవ్వరూ అడుగుపెట్టాలని అనుకోని, యెక్కువ మంది అడుగు పెట్టని అసలు అడుగుపెట్టాల్సిన అవసరమేలేని, అడుగుపెట్టిన వాళ్ళు అసలు తామెందుకు అడుగుపెట్టాల్సి…